oo
•
Rola lekarza
weterynarii
Przede wszystkim do
wszelkich poważniejszych
ran, stłuczeń, rozcięć czy
innych niepokojących
objawów powinniśmy wezwać
lekarza weterynarii, albo
przynajmniej telefonicznie
skonsultować się z nim.
Nie wykonujmy czynności,
które utrudnią późniejsze
opatrywanie rany przez
lekarza.
W przypadku ran szarpanych
lub ciętych, nie zalecamy
pryskania preparatami typu
Alu Spray,
a jedynie przemycie wodą
utlenioną.
Lekarz może założyć szwy
tylko na czystą ranę.
Założenie choćby tego
jednego szwu nie tylko
skraca proces gojenia, ale
także go ułatwia (szew
zamyka ranę, chroni ją
przed zabrudzeniem) i
zapobiega wszelkim
powikłaniom.
|
|
|
oo
•
Polecany produkt
- Płyn chłodzący dla
koni
|
|
|
Płyn
chłodzący stanowiący
uzupełnienie wkładu do
bandaża chłodzącego.
|
|
|
•
Podstawowe
choroby koni
|
|
|
|
|
•
Prosimy
o zapamiętanie poniższej
uwagi:
|
|
Pierwszą i
najważniejszą rzeczą w
przypadku zauważenia
jakichkolwiek objawów,
mogących świadczyć o
chorobie, powinna być zawsze
szybka konsultacja z
weterynarzem.
Leczenie konia na własną
rękę, na podstawie m.in.
zawartych tu wiadomości,
jest zdecydowanie
niewskazane i nie powinno
być podejmowane nawet na
odpowiedzialność i ryzyko
właściciela konia.
|
|
|
o |
|
• Apteczka
stajenna dla koni
1. Środki
antyseptyczne, odkażające
- woda utleniona
- pyoktanina
- rivanol w żelu
- opis
produktu
- jodyna
- nadmanganian
potasu
- spirytus
2. Środki
opatrunkowe
- bandaże
elastyczne - opis
produktu
- opaski dziane
- wata
opatrunkowa - opis
produktu
- gaza
- kompresy
jałowe - opis
produktu
3. Maści na
rany, zadrapania,
owrzodzenia i inne
uszkodzenia skóry
- maść na
otarcia - opis
produktu
- maść na grudę
- opis
produktu
- smoła bukowa
(dziegieć) - opis
produktu
4. Preparaty
chłodzące i rozgrzewające
- żel chłodzący - opis
produktu
- bandaż chłodzący - opis
produktu
- płyn chłodzący - opis
produktu
- glinka
chłodząca - opis
produktu
- żel
rozgrzewający - opis
produktu
- glinka
rozgrzewająca - opis
produktu
5. Środki
rozkurczowe
- biovetalgin
- novasul
6. Produkty,
które mogą się przydać gdy
lekarza długo nie będzie:
- strzykawki
(najlepiej o różnych
pojemnościach, np. 10, 20
50 ml)
- igły (
najgrubsze 1,1 i 1,2)
- płyny do
wlewów dożylnych
- wenflony i
sprzęt do wlewów
- sprzęt do lewatywy, sondy
nosowo-przełykowej
- rękawiczki 1-razowe,
- nożyczki z tępym końcem
- spray
do odkażania narzędzi
- latarka
|
|
|
oo
• Dane
fizjologiczne konia:
Temperatura ciała:
37.5 do 38.5 st. (mierzona w
odbycie przez 1 min na
ściance jelita, zawsze
termometrem na sznurku);
Oddech: 8 do 15 razy/min;
Tętno w spoczynku: 30-40
razy/min;
Tętno w kłusie: koń
wytrenowany 80-110 razy/min,
koń niewytrenowany 120-150
razy/min
|
|
|
oo
• Podawanie
leków:
1. Doustnie –
granulaty – jako domieszka
do owsa
2. Doustnie – proszki –
wymieszane z
melasą/miodem/otrębami do
postaci papki lub j.w.
3. Doustnie – płyny –
pozbawić dostępu do wody na
kilka godzin, podać roztwór
w 2-3 l wody, po czym napoić
normalnie
4. Doustnie – pasty –
poprzez niezbyt szybkie
wstrzyknięcie w kącie pyska
na tył języka i umiarkowanie
wysokie przytrzymanie głowy
w górze
5. Doustnie – pigułki - z
użyciem rozwieracza lub
przez wyciągnięcie języka z
jednej strony pyska i
podanie pigułki z drugiej
strony na tył języka (uwaga
na możliwość zadławienia,
nie wrzucać b. głęboko)
6. Doustnie – wlew – z
użyciem butelki plastikowej
z długa szyjką, włożoną w
diastemę; głowa utrzymana
umiarkowanie w górze, wlewać
wolno, z przerwami na
przełykanie
7. Wlew przez nozdrza –
sondą; tylko w
wykonaniu weterynarza
(niewłaściwe założenie grozi
poważnymi schorzeniami płuc
i śmiercią zwierzęcia)
8. Injekcje dożylne – tylko w wykonaniu
weterynarza
(niewprawne wykonanie grozi
zapaleniem żył)
9. Doodbytowe – z użyciem
miękkiej, dobrze
natłuszczonej rurki,
wprowadzonej b. delikatnie
na max. 6 cm. Wlew płynu
grawitacyjnie, bez
dodatkowego ciśnienia.
Zachować ostrożność!
|
|
|
|
|
• Apteczka
stajenna dla ludzi
W
apteczce powinny być
przynajmniej:
1. środki opatrunkowe - jałowe
gazy, bandaże, plastry, wata.
2. Środki
odkażające:
wodę utleniona, spirytus,
jodyna
3. Narzędzia:
- nożyczki z
tępym końcem
- nóż - opis
produktu
- łupki
- spray
do odkażania narzędzi
4. Materiały pomocnicze:
- rękawiczki jednorazowe
(większa ilość)
- filtr/ustnik/maska do
resuscytacji
- altacet
- wapno
- folia NRC (taka dwukolorowa
folia)
- chusta trójkątna
5. Preparaty przeciw owadom
- preparat
do usuwania kleszczy
|
|
|
o
• Literatura
opisująca schorzenia koni
|
Książki,
których opisana jest pierwsza
pomoc udzielana koniom:
|
1.
Pierwsza pomoc - Andrea Holst
and Daniela Bolze
Zbiór
ważnych
informacji
zawartych
w
tej
książce
to
kompendium
wiedzy,
niezbędnej
każdemu
właścicielowi
konia.
Zanim
zadzwonisz do weterynarza,
przeczytaj.
|
|
2.
Choroby koni i ich leczenie -
John McEwen
Choroby koni
i ich leczenie to
obowiązkowa lektura dla
każdego właściciela koni.
Poradnik wyczerpująco
informuje o końskich
dolegliwościach.
|
|
3.
Medycyna naturalna dla koni.
Domowe i naturalne środki
lecznicze - Cornelia Wittek
Autorka książki
ma długoletnie
doświadczenie w stosowaniu
środków naturalnych i
domowych metod leczniczych
wobec wielu koni, nie
tylko własnych.
|
|
|
|
|
|
• Instrukcje
udzielania
pierwszej
pomocy ludziom
- opis
wkrótce
|
|
|
o
|
• Pierwsza pomoc przy
skaleczeniu - cenne uwagi
Wielkość i głębokość
rany można rozróżnić
obserwując kolor wypływającej
z niej krwi. Czekając na
przybycie lekarza, powinniśmy
umieć ocenić sytuacje, w
jakiej się znaleźliśmy, oraz
odróżnić krwawienie żylne od
tętniczego. Oto najprostsze
przykłady.
1. Lekkie krwawienie
2. Głęboka rana – ciemnoczerwona krew
3. Głęboka rana – jasnoczerwona krew
Lekkie krwawienie
Pochodzi z płytkiej rany z
przerwanych naczyń
włosowatych. Takie zranienia
nie są groźne, jeśli
odpowiednio je potraktujemy.
Jeżeli rana jest zabrudzona
należy ją oczyścić polewając
zimną wodą, następnie włosy
wokół rany delikatnie wyciąć
nożyczkami o zaokrąglonych
tępych końcach.
Potem ranę należy przemyć
antyseptycznym środkiem, po
każdym użyciu wacik wyrzucić.
Odkażoną rankę osuszyć czystym
wacikiem i posmarować maścią
antyseptyczną i nałożyć
sterylny opatrunek i owinąć
bandażem.
Głębokie krwawienie –
ciemnoczerwona krew
Taka rana wskazuje na
uszkodzenie żyły. Potrzebna
jest najszybsza pomoc i wizyta
lekarza. Czekając na niego,
trzeba zatamować krwawienie,
zaciskając naczynie poniżej
rany, np. bandażem elastycznym
(patrz Apteczka Stajenna). Na
ranę nałożyć sterylny
opatrunek z gazy, a następnie
owinąć bandażem.
Głęboka rana – jasnoczerwona
krew
Z takiej rany krew może nawet
wypływać pulsacyjnie, wskazuje
ona na uszkodzenie tętnicy.
Trzeba działać jak
najszybciej!
Konieczna jest jak najszybsza
wizyta lekarza weterynarii.
Musimy zatamować krwawienie
zakładając opaskę uciskową i
ligninę. Całość owinąć
bandażem elastycznym. Jeżeli
nie uda nam się zatamować w
ten sposób to należy użyć
gumowej rurki lub kawałek
materiału, a pamiętajmy nie
wolno używać sznurka, ponieważ
możemy uszkodzić tkankę!
|
|
|
|
• Pierwsza pomoc przy
kolce - cenne uwagi
Jest to
niezwykle poważna
dolegliwość, której leczenie
musi być podjęte
natychmiast!
Czasami kolka może zniknąć tak
szybko, jak się pojawiła, ale
także może przyczynić się do
śmierci konia.
Objawy kolki są podobne do
objawów wielu innych chorób
(m.in. ochwatu, zapalenia
mięśni, jelit, otrzewnej,
zatruć). Kolek jest ok. 35
typów, zależnie od ich
przyczyny. Leczenie jest
bardzo zróżnicowane w
zależności od typu choroby. Z
tych powodów niedopuszczalne
jest podejmowanie leczenia
samodzielnie. Należy
natychmiast wezwać
weterynarza, który m.in.
obowiązkowo powinien wykonać
badanie rektalne (za wyjątkiem
kuców i źrebiąt).
Do czasu przybycia nasłuchiwać
odgłosów perystaltyki jelit w
celu śledzenia ich zmian.
Ugniatać jamę brzuszną w celu
stwierdzenia bolesności.
Oprowadzać stale konia w
stępie (zmuszać do ruchu).
|
|
|
|
